کتاب همساز برای تار و سه تار

نظر ما بر این بود که تا چیزی را تغییر ندادیم ثبت نکنیم. از کم حافظه گی مجبور به پاسخ دادن نباشیم. به صورت کامل به انکارش مسلط باشیم و دیوار کوتاه زیر دست را حمایل بار گریزمان از قلم کرده باشیم. در کنار این پاکنویس ها کم کم به شکل نوشتن آهنگ ها و سیر صعودی یا نزولی سبک نوشتن هم فکر می کردم. و از اتفاق دیدم که معلم آن وقت هایم آقای جهانشاه صارمی هم چنین دغدغه هایی دارند.

در میان این ماجراها سروکله نرم افزار های نت نویسی پیدا شد. با این اتفاق فکری به سر ما نزد که حالا که کارخوشنویسی مانند حروف چینی ساده و کم دردسر شده است دیگر نه دست سیاه میشود و نه با یک اشتباه کوچک روزت را به سیاهه می کشاند. این نرم افزار منابع شفاهی را با بالا ترین سرعت ممکن به منابع نشتاری تبدیل می کند. هم ساز نتیجه این فکر بود که برای جاانداختن تدریجی سبک نوشتن دائم در حال تغییر است. ضمن اینکه من یا شاید هم ما حس می کردیم که کتاب بزرگی که شامل چند صد صفحه است مخاطب که از آن فرار می کند را از نوشته را به کوه و صحرا می کشاند.

جزوه های کم حجم  تا حدودی دارای اطلاعات کافی برای شروع نواختن هنرجویان طراحی شدند. همراهی و اعتماد و پشتیبانی حسین علیزاده و محمد موسی در به نتیجه رسیدن و جاانداختن هم ساز اگر نبود هم ساز هم نبود که از هر کمکی در این کار دریغ نخواهد کرد را یاد نمی رود. ضربه های محمد موسی که فهم من از این تلنگر ها کار در حجم زمان را تغییر داد. حالا از دور میبینیم که سختی و سوری من و جهانشا صارمی در بعضی وقت ها باعث شد مه نتوانم بیش از سه شماره در هم سزی با یکدیگر کار کنیم و پس از شماره ی 3 کار پشتیبانی ارشد تهماسبی ادامه پیدا کرد و بعد از آن شماره 12 محمدرضا ابراهیمی تا پایان دوره دوم همکار پایه ثابتمان شد.

برای آمدگان و نیامدگان وادی موسیقی این توضیح ضروری به نظر می آید. دوره اول کتاب همساز برای تار و سه تار از سال 1373 تقریبا هر ماه در قالب جزوه ای 8 صفحه ای منتشر می شد. هرماه مجدد جلد جداگانه ای داشت و قطعه های ثبت نشده بزرگان موسیقی ایران را در آن با شرح و تفصیل می آمد. دوره دوم آن ردیف موسیقی ایرانی که به روایت استاد سعید هرمزی ه هر دو ماه یکی از دستگاه هایش که در قالب شماره ی یک 12 صفحه ای زیر چاپ می رفت بود. در دوره دوم طرح جلد ثابت بود و از چهره سعبد هرمزی که هربار به یک رنگ جدید منتشر می شد.

البته این به این معنا نیست که من و نوبتم به آخر خط رسیده باشیم بر خلاف آن به این معنا است که هم ساز نوبتش به آخر رسیده . با امکاناتی که امروزه وجود دارد کارها بسیار جلوتر از زمانه انجام می شود که اگر راستش را بخواهید وقتش هم کمی دیر شده است. همچنان آموزش پایه لنگی در چارچوب فرهنگ ماست.

در کتاب همساز برای تار و سه تار از مجموعه قبلی همساز 3 به خاطر اینکه چاپ شدن در کتابی کاملا مستقل ضربی های استاد علی اکبر شهنازی بیرون آمده است. همچنین تنصیف شوشتری از حسین علیزاده به علت چاپ در کتاب بوسه های باران. همساز برای بار دیگر به حسین علیزاده، محمد موسی، جهانشا، هوشنگ ظزیف، ارشد تهماسبی، محمدرضا ابراهیمی، علی خسروی، محمدافتخاری، حمید خبازی، نیما سلیمی، کریم بختیارفرو همسازان قدیمی و جدید التاسیس که ایده ی اولیه ما را سفید کردند مدیون است.